Santi zal nie veel uitspoken vanaf de tribune !
U bent niet bij de les !
Santi zal nie veel uitspoken vanaf de tribune !
Als je de beleving ziet bij Cercle en Waasland Beveren in groot contrast met de dooie boel bij ons dan denk ik ook dat we nog niet gered zijn, zeker nog een 10-tal punten nodig. De vraag is alleen waar gaan we die halen ? Cruciale matchen zijn in elk geval de uitmatch nu in Beveren en na de winterstop de thuismatchen tegen Kortrijk, Eupen en Cercle maar … als het daar gaat op aan komen weten we wel hoe het hier altijd afloopt !Jones schreef: ↑22 dec 2019, 00:12 Ik vrees voor een pandoering en Beveren gaat ook zegevieren tegen ons. Mentaal staan we nergens momenteel. Neem daarbij de transferitis van Boli en de chronische onbeschikbaarheid van enkelen en dan blijkt dat we een onevewichtige kern hebben met jonkies die nog vele bokes moeten eten. Dat ze maar eens een vb. Nemen aan Antwerp, onze Japanse bobo's. Die doen geen verkeerde, waardeloze transfers. Altijd boenk erop.
We gaan toch nog niet gered zijn hoor...
Colombatto idem.Dreke schreef:Straalt een Pol García dan het STVV DNA niet uit? Ras of nationaliteit doet er niet toe.
En dat is het grote verschil met STVV: als een speler even boven het maaiveld uitsteekt, wordt hij binnen de kortste keren doorverkocht.Jacobus schreef: ↑22 dec 2019, 10:46 Door Gheysens’ inbreng zijn uitgaande transfers momenteel geen must. Jacques: ‘Ze kunnen wel ons proces versnellen om break-even te draaien. Voor elk Belgisch team zijn transfers een zo goed als recurrente inkomstenstroom, die nodig is om operationele verliezen te dempen.’
En wat is nu het nut geweest van dit te posten? Om wat aan te tonen?Jacobus schreef: ↑22 dec 2019, 10:46 Voetbal oftewel big business! Hieronder een artikel over den Antwaarp.
De renaissance van het rode fabriekje
07:41 (22/12) - Bron: De Tijd
Antwerp-eigenaar en Ghelamco-CEO Paul Gheysens op de Antwerp-tribune naast Luciano D'Onofrio, een wandelend telefoonboek van het Europees topvoetbal. ©BELGA
Ondanks een verlies van 8 miljoen euro gaat het hard met de sportieve en commerciële hergeboorte van de voetbalclub Antwerp. Met financiële rugdekking van eigenaar Paul Gheysens is uit het niets een business opgezet en begint het cashmachientje te draaien.
Het was lang een mysterie. Hoe Royal Antwerp FC kon wegkwijnen in een metropool met een enorm fanpotentieel, een wijdvertakt bedrijfsleven en een reservoir aan jong talent op de stadspleintjes. Vandaag staan weinigen nog stil bij die vraag.
De club staat halfweg de competitie tweede in eerste klasse en stootte woensdag door naar de halve finale van de beker. In zijn derde seizoen in de topdivisie - na dertien jaar in tweede, een sterfhuis - lijkt de Great Old onder eigenaar Paul Gheysens, de CEO van de projectontwikkelaar Ghelamco, in niets op de bijna failliete puinhoop van een paar jaar geleden.
Uit de ruïne verrijst een rood fabriekje. Dat leren de cijfers van het boekjaar tot juli 2019, die de Tijd exclusief kon inkijken.
De belangrijkste conclusie: Gheysens heeft gedaan wat Bart Verhaeghe met Club Brugge deed: het puin van mismanagement ruimen en zwaar investeren in spelers, de staf, de infrastructuur en het merk. Het grote verschil met Club is dat Gheysens Antwerp uit de doden moest doen opstaan. De club torste bij de overname in 2015 ruim 20 miljoen aan schulden.
Gheysens kopieerde - op minischaal - het model van Manchester City en PSG. Hij zette Antwerp eerst sportief weer op de kaart door er miljoenen in te pompen, om dat sportieve succes daarna te gebruiken als hefboom voor commerciële groei. De kosten overtreffen vandaag nog ruimschoots de inkomsten: er is een nettoverlies van 8 miljoen. Maar een blik onder de motorkap leert dat Gheysens op koers zit de club zelfbedruipend te krijgen.
Het eigen vermogen is in twee jaar gestegen van 1,4 tot 8,3 miljoen euro, mee door stevige kapitaalinjecties van Gheysens. Eind dit jaar volgt een nieuw infuus van 5,6 miljoen. Dat is nodig om het verlies aan te zuiveren en te vermijden dat officiële alarmbellen afgaan over de continuïteit van de onderneming. De financiële en overige schulden zijn van 18 miljoen euro in twee jaar tot vrijwel nul herleid. Gheysens heeft de twee voorbije boekjaren de club telkens meer dan 5 miljoen schuld kwijtgescholden.
Alles samen pompte de West-Vlaming al enkele tientallen miljoenen in de club, stadioninvesteringen niet meegerekend. Die uitgaven beginnen te renderen. Sinds de promotie en door de kwalificatie voor play-off 1 afgelopen seizoen zijn de jaarlijks terugkerende inkomsten uit de commerciële werking volgens de club gestegen tot 25 miljoen euro - tegenover 6 miljoen twee jaar geleden.
Het gaat om merchandising, sponsoring, ticketinkomsten, een 100-tal businessevents buiten matchdagen en online activiteiten. Daarbovenop is er 5 miljoen euro aan eenmalige inkomsten, uit onder meer transferopbrengsten.
Merknaam
Die 30 miljoen is in de jaarrekening weliswaar niet terug te vinden. De club rapporteert een brutomarge van 10 miljoen. ‘Tegenover 30 miljoen aan inkomsten staat een werkingsbudget van 38 miljoen’, stelt commercieel manager Dimitri Huygen. Hij staat samen met topman Sven Jacques (ex-Cercle Brugge) in voor de dagelijkse leiding van de club. Op de achtergrond acteert Luciano D’Onofrio, bestuurder en wandelend adressenboek van het Europese topvoetbal.
Koken kost geld. De loonrol is verdubbeld naar 80 voltijds personeelsleden, inclusief sportieve staf. Door de hogere kostenstructuur is het operationele verlies in twee jaar verdubbeld tot 13,2 miljoen. Een deel van dat verlies is het gevolg van 9 miljoen aan ‘goodwill’ die Gheysens bij de overname betaalde en over vijf jaar wordt afgeschreven. Er staat nu nog 1,7 miljoen in de boeken, met daarbij een opvallende voetnoot. RAFC laat weten dat een extern bureau de merknaam heeft geschat en dat die veel meer waard is dan het restje goodwill op de balans.
Waarom het even zo technisch moet? Omdat het de filosofie samenvat. Gheysens wil het sterke merk stamnummer 1 commercieel ontginnen, net om zijn fors gestegen kosten - die komen met de status van topclub - te compenseren met een structureel fors hogere omzet. De binnenstromende cash moet dan Gheysens’ infuus vervangen.
De commerciële draaischijf is de door Gheysens nieuw gebouwde hoofdtribune met 5.700 plekken. Daarbij 3.500 business-seats en 17 loges met plek voor 260 vips. Er bestaat in ons land geen rijker ecosysteem dan de bedrijven rond de Antwerpse haveneconomie. Die verzamelt Gheysens rond zijn club.
Antwerp wil nu de andere typische inkomstenstromen in het voetbal aanboren. Door de jaren in tweede klasse krijgt het nog een kleiner deel in de tv-pot - zo’n 5 miljoen euro. Club Brugge krijgt bijna het dubbele. Die achterstand moet met sportief succes kleiner worden.
Kaskoe
Transfers zijn de cashkoe van het Belgisch voetbal. Dat heeft de reputatie van een opleidingscompetitie. Die kan - ook door de lage minimumlonen voor buitenlanders - goedkoop talent in de etalage zetten en voor grof geld doorverkopen. Club verkocht afgelopen transferzomer voor 60 miljoen.
Transferinkomsten zijn voor Antwerp nog een blinde vlek - al beschikt het voor het eerst over spelers die miljoenen waard zijn. Daarom wordt gewerkt aan een state-of-the-artjeugdopleiding, in ons voetbal de goedkoopste winstmotor. Enkele miljoenen investeringen per jaar kunnen op termijn een veelvoud aan uitgaande transfers opbrengen. Door de lange verkommering heeft Antwerp wel een handicap. De jeugdteams zullen pas over een paar jaar - als genoeg talent doorstroomt - kunnen uitkomen in de elitedivisie.
Door Gheysens’ inbreng zijn uitgaande transfers momenteel geen must. Jacques: ‘Ze kunnen wel ons proces versnellen om break-even te draaien. Voor elk Belgisch team zijn transfers een zo goed als recurrente inkomstenstroom, die nodig is om operationele verliezen te dempen.’
Graag een verklaring waarom het bij Antwerp om "chance" gaat...